Sugeruje się, że Androstadienon, substancja występująca w męskim pocie, funkcjonuje jako ludzki feromon - przekazywany drogą powietrzną sygnał chemiczny, który wywołuje określone reakcje u przedstawicieli tego samego gatunku. We wcześniejszych badaniach Androstadienon uznano m.in. za substancję wzmagającą pociąg seksualny, wpływającą na nastrój i poziom kortyzolu oraz aktywującą obszary mózgu związane z poznaniem społecznym.

Wciąż jednak istnieje stosunkowo niewiele dowodów psychologicznych, zwłaszcza tych odnoszących się do wpływu Androstadienonu na męskie zachowanie. Celem niniejszego badania było zatem szukanie możliwych behawioralnych oddziaływań u męskich uczestników badania, poprzez połączenie dwóch jak dotąd odległych działów badawczych: badań nad ludzkimi feromonami i behawioralnej teorii gier w ramach ekonomii eksperymentalnej. Czterdziestu mężczyzn uczestniczyło w eksperymencie zorganizowanym przy użyciu modelu mieszanego i metody podwójnie ślepej próby z placebo. Uczestnicy, poddani działaniu Androstadienonu lub substancji kontrolnej, brali udział w grach (gra ultimatum, gra dyktator), będących zadaniami wymagającymi podejmowania decyzji, które są powszechnie stosowane w celu ilościowego zmierzenia współpracy i hojności.

Ponadto, podczas eksperymentu zmierzyliśmy poziom kortyzolu i testosteronu w ślinie uczestników badania. Poziom testosteronu w ślinie okazał się być pozytywnie skorelowany z zachowaniem nastawionym na współpracę. Po skontrolowaniu oddziaływania bazowego poziomu testosteronu uczestników badania stwierdzono, że Androstadienon wzmacniał zachowania nastawione na współpracę podczas wykonywania zadań wymagających podejmowania decyzji. Zgodnie z naszą wiedzą jest to pierwsze badanie, które wykazuje, że Androstadienon bezpośrednio wpływa na zachowanie mężczyzn.