James V Kohl 1,
Linda C Kelahan2, Heather Hoffmann 2
1 Stone Independent Research, Inc. Phoenix , NY , USA, 2 Knox College/Psychology Galesberg , IL , USA
Abstrakt
Androsteron, zastosowany w tym badaniu, ma zapach świeżego potu. Stanowi on indywidualną, charakterystyczną dla mężczyzn oraz w pewnym zakresie dla innych ssaków z rzędu naczelnych, część składową kompozycji pachowych wydzielin chemicznych, zawierających androstenol, który wpływa zarówno na poziom hormonu luteinizującego (LH), jak i na nastrój kobiet. LH to hormonalny miernik zależnej od diety dojrzałości płciowej i płodności, który jest stymulowany feromonami ssaków. Paradygmaty powstawania odruchów warunkowych u ssaków sugerują, że androstenol wywołuje reakcje hormonalne u samic, co można automatycznie powiązać z wpływem androsteronu na zmianę zachowań kobiet.
Przeanalizowaliśmy poszczególne piętnastominutowe nagrania video, przedstawiające interakcje czternastu kobiet w płodnej fazie cyklu (ze szczytowym stężeniem LH) podczas wykonywania zadania grupowego. Męski uczestnik badania spryskany był na przemian dwiema substancjami: standaryzowaną mieszaniną androstenolu i androsteronu rozcieńczoną w glikolu propylenowym lub samym rozcieńczalnikiem - o zapachu drzewa sandałowego, aby nie był świadomy wyboru substancji.
Kobiety częściej nawiązywały kontakt wzrokowy z mężczyzną, gdy temu zaaplikowano mieszaninę (t(12) = 3.43, p= .01; IRR: r = .964, p = .01), w porównaniu do sytuacji, gdy aplikowano jedynie rozcieńczalnik. Kobiety śmiały się częściej (t(12) = 5.20, p<.01; IRR: r = .8.10, p = .01), a następnie oceniały, że mężczyzna pociągał je bardziej (t(12) = 2.786, p = .016).
Wyniki naszych badań łączą znany już wpływ androstenolu na LH i nastrój z prawdopodobnym wpływem androsteronu na zmianę zachowań. Wyniki te są również odpowiedzią na przeciwstawne opinie i włączają kobiety do eusocjalnego modelu owada, obrazującego epigenetyczne skutki diety i działania feromonów na modyfikowaną hormonalnie ekspresję genów podczas rozwoju behawioralnego.
Nasza mieszanina wyróżnia charakterystyczne dla gatunku ludzkiego feromony, ich
epigenetyczny wpływ na fizjologię i zachowanie. Wyniki naszych badań są spójne z
potwierdzonym, niezmiennym, znanym od dziesiątek lat i odnoszącym się do wszystkich
gatunków pojęciem feromonów.
To badanie ostatecznie udowadnia jak duży wpływ ma stosowanie feromonów syntetycznych przez mężczyznę na zachowania kobiety, która je wdycha. Gdy mężczyzna stosuje feromony, kobieta częściej częściej się uśmiecha, nawiązuje kontakt wzrokowy i stwierdza, że mężczyzna pociąga ją bardziej.