Komunikacja semiochemiczna przy wykorzystaniu sygnałów węchowych jest powszechna u ssaków. U świń, dla przykładu, steroidy-C19 5-alpha-androst-16-en-3-one i 5-alpha-androst-16-en-3-ol wydzielane są przez knura i skłaniają lochy do przyjęcia pozycji kopulacyjnej. Pokazano, że te same substancje są składnikiem naturalnej woni ciała ludzkiego i przypuszczalnie wpływają na zachowanie ludzi. Korzystając z paradygmatów uwarunkowań, pokazujemy, że lapundery oraz małpy wiewiórkowate oraz pająkowate są zdolne do wykrywania Androstenonu w stężeniach mikromolowych, a zatem, w stężeniach przynajmniej tak niskich jak w przypadku świń oraz ludzi. Wszystkie trzy gatunki były znacząco mniej wrażliwe na Androstenol, który wykrywany był w stężeniach milimolowych. Dodatkowe testy, z zastosowaniem paradygmatu (przyzwyczajenia-odzwyczajenia) wykazały, że żadne z 10 badanych zwierząt z gatunku nie było anosmiczne na oba steroidy. Rezultaty pokazują, że Androstenon i Androstenol mogą być związane z komunikacją węchową u ssaków naczelnych i że anosmia wykryta u około 30% ludzi może być wynikiem zmniejszonej ilości funkcjonalnych węchowych genów receptorowych w porównaniu z naczelnymi ssakami - nie ludźmi.