Demonstrujemy bezpośredni efekt działania lotnych związków chemicznych na nastrój ludzi. Zebraliśmy sześć grup zapachów pachowych, odpowiednio od pięciu dziewczynek oraz pięciu chłopców, będących przed okresem dojrzewania, pięciu studentek, pięciu studentów, pięciu starszych kobiet oraz pięciu starszych mężczyzn. Dodatkowo, zebraliśmy zapachy domów tych dawców, tworząc z nich siódmą grupę zapachową. Trzysta osiem obserwatorów oceniało zapachy siedmiu grup małych dziewczynek, chłopców, studentów, studentek, starszych kobiet i mężczyzn oraz domów, biorąc pod uwagę ich przyjemność, intensywność, stopień męskości oraz wiek dawców. W osobnym zadaniu, ci sami obserwatorzy szacowali swój stan przygnębienia, wrogości i pozytywnego nastawienia, dwukrotnie, raz przed i raz po kilku minutach od wąchania jednej z siedmiu grup zapachowych. Ekspozycja na zapachy pachowe trwająca nie dłużej niż dwie minuty, prowadziła do znaczących, gwałtownych i niewielkich zmian nastroju. Zmiany nastroju były niezależne od świadomie postrzeganych przez obserwatorów właściwości zapachów. Zapachy postrzegane jako nieprzyjemne i intensywne w takim samym stopniu zmniejszały stan przygnębienia, co zapachy przyjemne.